Obraz (30x40 cm) Matka Boża z Medziugorie

Już kilka razy wcześniej malowałem obraz Jezusa Miłosiernego – w formie plakatów, na płótnie i na ornatach. W trakcie pracy nad tym obrazem zwróciłem szczególną uwagę na szczegóły. Czytałem wielokrotnie opis wizji Jezusa podany przez świętą Faustynę. Jezus objawił się jej na widzeniu w 1931 roku. Zakonnica widziała postać odzianą na biało, z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa. Lewą dłonią dotykał miejsca w okolicy serca, z którego wypływały dwa wielkie promienie – blady i czerwony. Faustyna wpatrywała się w Pana w milczeniu, a jej dusza przepełniała się zachwytem oraz ogromną radością

Obraz ten namalowany został na podstawie wizji z objawienia Matki Bożej w 1925 roku oraz wizji świętej Łucji (jednej z trzech widzących z Fatimy) o Przenajświętszej Trójcy. Święta Łucja opisała widzenie Matki Bożej w następujących słowach:

„(…) Pod prawym ramieniem Krzyża stała Matka Boża. To była Matka Boża z Fatimy. Na lewej dłoni miała swoje Niepokalane Serce, bez cierni czy też róż, ale z koroną cierniową i płomieniami (…)”.

Wielokrotnie w życiu doświadczałem szczególnej łaski Bożej i Jego miłosierdzia. Z głębi serca czułem też obecność i wstawiennictwo Maryi. Tylko Bóg wie, co by ze mną było i kim bym był, gdyby nie jej wstawiennictwo!

Dlatego też malując ten obraz, chciałem powiedzieć Jej: „Dziękuję Najdroższa Matko, Królowo Różańca Świętego!!!”. Miałem również nadzieję, że w ten sposób po raz kolejny będę kontemplował jej matczyne działanie w moim życiu. Chciałbym jeszcze bardziej wzniecić w swoim sercu ogień Jej prawdziwego wezwania. Pragnę też doświadczać współzbawiennego działania Matki Bożej i ufam, że dzięki mojej pracy otworzę przed innymi drogę łaski.

To artystyczna kopia oryginalnego obrazu, który znajduje się w bazylice Matki Bożej z Guadalupe w Meksyku. Jest to wyjątkowa kopia, ponieważ zawiera artystyczne odwzorowanie dobrej jakości fotografii twarzy z 1923. Bardzo pragnąłem stać się jeszcze lepszym artystą na chwałę Bożą i właśnie o to prosiłem za pośrednictwem Matki Bożej z Gaudalupe.

Kiedy analizowałem i kontemplowałem na modlitwie oryginalny obraz Matki Bożej, coraz głębiej wchodziłem w rozmodlenie. Gdy modliłem się i wpatrywałem się w jej obraz,  za każdym razem czułem wręcz namacalnie obecność Maryi. A jednocześnie coraz bardziej uświadamiałem sobie, że z czasem szew łączący dwie części tilmy stawał się coraz bardziej uwypuklony, pojawiały się plamy i tilma nosi ślady przybrudzeń. Chciałem je wyczyścić (choćby trochę), jednocześnie nic w obrazie nie zmieniając, bo pragnąłem ujrzeć ten obraz tak, jak na początku chciała tego Maryja.

Dowiedziałem się też, że po 1926 roku dokonano pewnych przeróbek oryginału i zmienił się lekko wygląd twarzy. Dlatego też postanowiłem wykorzystać zdjęcie z 1923 roku, na którym widnieje oryginalny obraz Matki Bożej z Guadalupe. Wzorowałem się na nim przy malowaniu twarzy, dzięki czemu mogłem jak najwierniej oddać prawdziwy wygląd oblicza Maryi.