Serce Krzyża. Święty Szarbel

Prezentujemy drugą książkę z cyklu Serce Krzyża, czyli perły libańskiej duchowości. Publikacja powstała we współpracy z Maronicką Fundacją Misyjną. 

Przesłanie, o którym mówi św. Jan Paweł II, wydaje się szczególnie aktualne w dzisiejszych czasach, gdy z jednej strony wyczuwalne jest zagrożenie światowym konfliktem o podłożu religijnym, a równocześnie rozkwita nadzieja na zjednoczenie chrześcijan i wiara w autentyczny dialog pomiędzy trzema wielkimi religiami monoteistycznymi, które mają wspólne korzenie wywodzące się od Abrahama. 

Znaczenie Libanu, jego przesłanie i szczególna rola w historii zdają się ujawniać poprzez rosnący kult niezwykłych świętych libańskich, zwłaszcza św. Szarbela. Jego popularność szerzy się na świecie, a wraz z nią roznosi się wieść o czcigodnym Kościele Maronickim i kraju, gdzie woń cedrów, jak nieustanna modlitwa, unosi się do nieba."

Najważniejsza książka w literaturze arabskiej o św. Rafce w końcu dostępna w języku polskim. Wspólna inicjatywa Maronickiej Fundacji Misyjnej i Wydawnictwa SUMUS.

Perła wśród libańskich świętych – Rafka! Perła, która czeka, abyś i Ty Ją odkrył! Piękna dziewczyna, która całkowicie złożyła siebie w ofierze dla swojego Oblubieńca Jezusa, by inni mogli dzięki Jej ofierze złączonej z ofiarą Krzyża doznawać najbardziej niezwykłych cudów uzdrowień. Pytała Jezusa: Dlaczego nie odwiedzasz mnie przez choroby? Kiedy zanika dzisiaj wiara w moc Eucharystii, Rafka wyprosi Ci łaskę całkowitego przylgnięcia do Jezusa Eucharystycznego. Poznaj najbardziej niezwykłą libańska świętą i zaprzyjaźnij się z Nią, bo naprawdę warto! 

Ks. Dominik Chmielewski SDB

Ikona nie jest dla nas tylko przedmiotem estetycznego zachwytu czy naukowej ciekawości, ale ma bardzo wyraźne znaczenie teologiczne: tak jak sztuka profanum przedstawia rzeczywistość świata zmysłów i uczuć, tak jak artysta widzi ją osobiście, tak ikona przedstawia rzeczywistość Królestwa, które nie jest z tego świata, zgodnie z nauczaniem Kościoła. Innymi słowy, ikona przedstawia, za pomocą symboli, ten sam wrażliwy i emocjonalny świat, ale uwolniony od grzechu, przemieniony i przebóstwiony. Dlatego, nie zwania żadnego obrządku czy na zachodzie czy na wschodzie o zachowaniu zjednoczenia i posłuszeństwo prośby patriarchalnego przy sprawowaniu liturgii.